Ben İstanbul'da yaşıyorum. Aslında en güzel yerlerinden birinde. Suadiye'de, sahile 10 dakikada inebiliyor, saatlerce denize paralel yürüyebiliyorum. Ancak şu kentsel dönüşüm kapsamında şehir koca bir inşaat alanına döndü. Yeni yapılan binalar çok pahalı olsa da, estetikten hiç nasibini almamışlar. Özetle İstanbul'un dönüştüğü çirkin halden hiç memnun değilim. Trafiği, insanların yüzündeki bıkkın ifade, yolları uzatmaya çalışan taksileriyle pek de iç açıcı bir halde değil şehrimiz. Durum bu olunca, gel de hayallere sığınma şimdi. Hayallerimde, bir köy evindeyim. Ne inşaat, ne de şehrin gürültüsü duyuluyor. Bahçeden lezzetli domatesler yiyoruz. Bu ev Yunanistan'dan olsa da, hayalimde Türkiyemizin güzel simit, peyni ve çayı eşlik ediyor domateslere.
